Komu chleba komu?

Poszliśmy sobie dziś do pobliskiego sklepu po chleb. Pogoda się spsuła, długi  spacer nie wchodził w grę bo lekko mżyło, no ale chociaż na trochę. Eda reż z nami poszła, prowadzona na sznurku przez wuja. 

A do domu wróciliśmy tylko z połową chleba. Gdyż ponieważ resztę Dżunior ofiarnie i z wielkim entuzjazmem rozdał kaczkom i gęsiom. Okazało się również po raz kolejny, jak bardzo zazdrosna w takich sytuacjach jest nasza psica. Zobaczyła jak młody panicz karmi ptactwo i nie było już mowy aby i jej nie poczęstować. Łykała chleb z nie mniejszym entuzjazmem niż dziobaki i zachodziła obawa że nie zjem dziś śniadania :P

Tak więc ruszyłam ratować resztki chleba, odciągnęłam wespół z wujem rozentuzjazmowane towarzystwo od stawu, zbierając po drodze co lepsze kamyczki, ciut zmoknięci, wróciliśmy do domu.

Tak, ni mniej ni więcej, wygląda wyskoczenie na róg do sklepu po chleb w towarzystwie aktywnego półtoraroczniaka i trzyletniego psa z adhd :P

I jeszcze faszjonerska fotka z wczoraj, Dżunior szpanował bluzą w stylu hamerykańskim, ostatni prezent od babci ;)

Czyżby jakiś kamyczek?? ;P