Haha ;)

Mały uśmiecha się kiedy zabiera mu się smoczka. Ale również ostatnio tak bez powodu właściwie, a to kiedy pochylę się nad wózkiem, a to kiedy zmieniam pieluszkę. Ale najszerzej - co zaobserwowalam wczoraj i dzisiaj - kiedy sobie dyskutujemy z mężem. W sensie w czymś się nie zgadzamy na przykład. Dżunior wygląda wtedy na człowieka szczerze ubawionego sytuacją.
Łapię się na tym, że obserwuję małego. Z premedytacją :) Sprawdzam jak reaguje, przyglądam mu się kiedy leży, kiedy ciekawsko rozgląda się naokoło w moich ramionach. Mały skubaniec nie znosi dalej brzuszkowania, cierpliwość do tego ćwiczenia kończy się błyskawicznie i zaczyna wielka awantura - ale mimo to pięknie i pewnie trzyma głowę kiedy tylko jest u mnie na rękach czy w chuście. Mam nadzieję że jakoś to pójdzie, bo do leżenia na brzuszku nie jestem w stanie go przekonac :(
Dzisiejszy wieczór przy małym piwie. Czyżby na prawdę tak już miało zostać? Synuś jak w zegareczku śpi słodko, zanim położymy się spać butla.... i śpimy już do rana :) Ostatniej nocy przespaliśmy tak prawie dziewięć godzin, nasz nowy rekord :)