Ryż z jabłkiem.

To jest to czym dziś zajadał się Dżunior. Mały skubaniec otwierał buzię tak szeroko że całkiem niezła mucha mogłaby się bez problemu zmieścić.
Co ciekawe, umiejętność sprawnego otwierania paszczaczka czarodziejsko zanika gdy na łyżeczce jest zupka. Wtedy trzeba pokombinować, młody panicz udaje że się zastanawia, przypomina sobie, tylko po to żeby łyżeczka i tak oddawała swą zawartość przez lekko uchylone usteczka. Może nie powinnam narzekać, bo jednak je te zupki, ale różnica jest naprawdę ogromna.
Przy mimo wszystko w dalszym ciągu ubogiej diecie Dżuniora, ja rozwijam się kulinarnie (oraz wszerz) udoskonalając swoją ciągle raczkującą umiejętność gotowania.  Nie wiem czemu na przykład zawsze mi się wydawało że zrobienie risotta to strasznie trudna rzecz. Prościzna! Szczególnie jak ma się zamrożony, jako ja miałam, wywar z mięska i jarzyn.

Mało dziś osobiście z dumy nie pękłam ;) hehe.
Oprócz tego umiem przyrządzić kuraka na tysiąc sposobów (no, prawie - ale ciągle dochodzą nowe przepisy ;)). Pośród całej tej monotonii siedzenia z dzieciem w domu odnajduję sporą przyjemność w bawieniu się w kuchni ;)