Dziś po raz pierwszy zobaczyłam synusia w wersji przemęczonej. Chyba mu zafundowałam na raz za dużo zabawy, muzyki, hałasu. Było super, uśmiechy, wygibaski i gulganie, aż tu nagle zmiana frontu i potężna awantura. Za dużo bodźców na raz, przeładowanie i przegrzanie malutkich zwojów.
Płakał okropnie, aż mnie dopadły wyrzuty sumienia. Dał się ukoić po bardzo długiej chwili po czym zapadł w kamienny sen :)
Na szczęście obudził się już w zwyczajowym, dobrym humorku :)
No comments:
Post a Comment