O wyższości chodzenia nad czworakowaniem.

Dżunior odkrywa że szybciej jest jednak przejść niż raczkować. Mimo że potrafi przejść bez trzymania niczego/nikogo już od początku listopada, do tej pory rzadko korzystał z tej możliwości. Wygodniej było na czworakach, na nogach trochę strach i niepewnie ;) 

Odckilku dni można było zaobserwować że młody panicz coraz częściej i pewniej chodzi, a dziś nastąpił przełom jak sądzę bo synuś popołudnie spędza praktycznie na nogach. Stoi, chodzi, przechodzi, przemierza, tupie, i wcale mu się to nie nudzi i nie zniechęca że czasem ląduje na zadku. Zakręty ma jeszcze nieco chwiejne, ale też już opanowane. Chyba czas powoli przyzwyczajać się do widoku Dżuniora w pionie :)

Tup tup... Teraz dopiero będzie można psocić :D